أَفَتَطْمَعُونَ أَنْ يُؤْمِنُوا لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلامَ اللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِنْ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ٥٧
Эй мусулмонлар, Бани Исроилнинг қилмишларини унутдингизми, яҳудлар динингизни тасдиқ этишидан умидвор бўлдингизми?! Ваҳоланки, уларнинг олимлари Аллоҳнинг Тавротдаги каломини эшитишар, сўнгра унинг ҳақиқатини англаб етганларидан кейин тўғри маъносини бошқа томонга буриб ёки лафзларини бошқача қилиб, ўзгартириб юборишар эди. Оламлар Раббининг каломини қасддан ўзгартираётганларини билатуриб, шундай қилишарди.
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلا بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ قَالُوا أَتُحَدِّثُونَهُمْ بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَاجُّوكُمْ بِهِ عِنْدَ رَبِّكُمْ أَفَلا تَعْقِلُونَ ٦٧
Ўша яҳудийлар мўминларга йўлиққанларида тилларида: «Биз ҳам сизларнинг динингизга ва Тавротда башорати келган пайғамбарингизга иймон келтирдик», дейишади. Ўша мунофиқ яҳудийлар ўзлари ёлғиз қолганда бир-бирига танбеҳ бериб: «Аллоҳ сизларга Тавротда Муҳаммад ҳақида баён қилган нарсаларни мўминларга айтиб қўясизларми, ахир бу қиёмат куни Раббингиз ҳузурида ўзингизга қарши ҳужжат бўлади-ку! Ақлингизни ишлатиб, эҳтиёт бўлмайсизларми?!», дейишади.
أَوَلا يَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ٧٧
Шу қадар жиноятларни қилишадими, ахир Аллоҳ уларнинг яшираётган ишларини ҳам, ошкор қилаётган ишларини ҳам билувчи эканини билмайдиларми?!
وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلاَّ أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَظُنُّونَ ٨٧
Яҳудлар орасида бир гуруҳи бор, ўқиш ва ёзишни билмайди, Тавротни ва унда баён қилинган Аллоҳнинг пайғамбари Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг белгиларини билмайди, бу борада уларда фақат уйдирма ва бузуқ гумонлар бор, холос.
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ ٩٧
Китобни ўз қўллари билан ёзиб, кейин уни Аллоҳ пайғамбари Мусо алайҳиссаломга туширган китобга тамомила зид бўлгани ҳолда, эвазига дунё матосини қўлга киритиш учун: «Бу Аллоҳ ҳузуридан келган», деб айтадиган баднафс яҳуд олимларига қаттиқ азоб ва ҳалокат бўлсин! Ана шу ботилни қўллари билан ёзишгани сабабли уларга ҳалокатли азоб бўлсин! Бунинг эвазига улар қўлга киритадиган пора ва бошқа ҳаром моллар сабабли уларга ҳалокатли азоб бўлсин!
وَقَالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُودَةً قُلْ أَاتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللَّهِ عَهْداً فَلَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ ٠٨
Бани Исроил: «Охиратда бизга фақат саноқли кунларгина дўзах ўти етади», деди. Эй Пайғамбар, сиз уларнинг даъволарини пучга чиқариб, айтинг: «Бу ҳақда сизларда Аллоҳ берган аҳд борми? Зотан, Аллоҳ Ўз аҳдига асло хилоф қилмайди! Йўқ, сизлар ёлғон даъволарингиз билан Аллоҳ номидан ўзингиз билмаган нарсаларни айтмоқдасиз».
بَلَى مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ١٨
Йўқ, Аллоҳнинг ўзгармас ҳукми шуки, кимда-ким гуноҳлар қилса ва охир-оқибат гуноҳлари уни куфрга тортса, гуноҳлари ҳар тарафдан уни ўраб, эгаллаб олса – бу эса Аллоҳга ширк келтирган кимсаларда содир бўлади – ана ўшалар дўзахда мангу қолувчи мушрик ва кофирлардир.
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ٢٨
Бунинг муқобилида Аллоҳнинг яна бир ўзгармас ҳукми шуки, Аллоҳни ва пайғамбарларини чин дилдан тасдиқлаган ва Аллоҳнинг пайғамбарларига ваҳий қилган шариатига мувофиқ амал қилган кишилар – ана ўшалар охиратда жаннатда мангу қолувчилардир.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللَّهَ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَاناً وَذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلاَّ قَلِيلاً مِنْكُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ ٣٨
Эсланг, эй Бани Исроил, шериксиз, ягона Аллоҳнинг ўзига ибодат қиласизлар, ота-онага, қариндошларга, етимларга (оталари вафот этган балоғатга етмаган болаларга) ва мискинларга (кундалик эҳтиёжларига етарли нарсага эга бўлмаган муҳтожларга) яхшилик қиласизлар, одамларга яхши гапларни гапирасизлар, намозни адо этасизлар ва закотни ўтайсизлар, деб сизлардан қатъий аҳд олган эдик. Кейин сизлар юз ўгирдинглар ва аҳдни буздинглар – фақат оз сонли кишиларгина аҳдларида турди – ва сизлар юз ўгиришда давом этиб турибсизлар.
