Арабча “никоҳ” сўзи луғавий жиҳатдан “қўшиш” ва “ўзаро бири-бирини ичига кириш” маъноларини англатади.
Никоҳ шариатда “эр-хотин ўртасида жинсий яқинликни ҳалол қилиб берадиган улар иккиси ўртасидаги оғзаки шартнома”[1]дан иборатдир. Араб тилидаги никоҳ сўзи аслида эр-хотин ўртасидаги шартнома маъносида ишлатилса, кўчма маънода жинсий яқинликка ишлатилади. Айрим фикрларга кўра, бу сўз ҳар икки маънода ҳам баб-баравар ишлатилаверади[2].