Меҳнат ва касб-ҳунар билан шуғулланишнинг кўп фойдалари мавжуд, жумладан:
Касб-ҳунар билан шуғулланишда Аллоҳга таваккул қилиш – таяниш ва Ундан фазлини сўраш маъноси бор. Аллоҳ таоло шундай дейди: “Энди қачон намоз адо қилингач, ерга тарқалиб, Аллоҳнинг фазлу марҳаматидан (ризқу рўз) истайверинглар” [Жумъа: 10].
Касб-ҳунар орқали топилган даромаддан Аллоҳ йўлида сарфлаш учун фойдаланилади. Аллоҳ таоло шундай дейди: “Эй мўминлар, касб қилиб топган нарсаларингизнинг ҳалол-покизаларидан … эҳсон қилингиз!” [Бақара: 267].
Инсон касб-ҳунар билан шуғулланиши сабаб ўзгалардан тиланиш хорлигидан ўзини асрайди. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: “Сизлардан бирингиз елкасига бир боғ ўтин кўтариб ўтинчилик билан шуғулланиши (сўраган нарсаси) унга берилиши ёки берилмаслиги мумкин бўлган бировлардан тиланчилик қилишидан яхшироқдир”[1].
Касб-ҳунар билан шуғулланиш инсонни бекорчилик ва беҳуда машғулотлардан овутади. Ҳофиз Ибн Ҳажар роҳимаҳуллоҳ шундай дейди: “Қўл меҳнати билан шуғулланишнинг фазилатларидан бири ҳалол ва жоиз иш қилиш орқали бекорчилик ва беҳуда ишлардан машғул бўлиш ва шу билан нафсни синдиришдир”[2].
Меҳнат ва касб-ҳунар билан шуғулланиш ишлаб чиқаришнинг ортиши ва одамларнинг бойишига олиб боради. Бу ўз ўрнида умматга куч-қувват бахш этади, мусулмонларда маънавий барқарорлик, иқтисодий мустақиллик ва душманлар кўзида мусулмонларга нисбатан ҳайбат пайдо қилади.
