Ҳанбал айтади: «Абу Абдуллоҳ деди: “Жонлиқ сўйишга имконияти ва қудрати бўлатуриб боласи учун ақиқа қилмаган одамни хушламайман. Ақиқани тарк этмасин. Чунки Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам: «Бола ақиқаси эвазига гаровда бўлади», деганлар. У ақиқа борасидаги ҳадислар орасида энг кучлисидир”».
Абул Ҳорис айтади: «Абу Абдуллоҳдан ақиқа ҳақида сўрадим: у бой ва камбағал учун бирдек вожибми, улар болалари учун ақиқа қилишлари керакми? Абу Абдуллоҳ деди: “Ҳасан Самурадан, у Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилади: «Ҳар бир бола ақиқаси эвазига гаровда бўлади. Еттинчи куни келганида унинг номидан жонлиқ сўйилади ва сочи олинади». Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатлари шудир. Албатта мен бу суннатга риоя қилинишини яхши кўраман ва Аллоҳ унинг ўрнини тўлдиришини умид қиламан”».
Исҳоқ ибн Иброҳим айтади: «Абу Абдуллоҳдан Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг: “Бола ақиқаси эвазига гаровда бўлади” деган ҳадисларининг маъноси ҳақида сўрадим. У деди: “Ҳа, ўғил бола учун икки қўй, қиз бола учун бир қўй сўйиш Набий саллаллоҳу алайҳи ва саллам суннатларидир. Агар бола номидан ақиқа қилинмаса, то унга ақиқа қилинмагунча ақиқаси сабабли ушлаб турилади”»[1].
Жаъфар ибн Муҳаммад деди: «Абу Абдуллоҳдан ақиқа тўғрисида: “Агар ақиқа қилиш учун имконияти бўлмасачи?” деб сўралди. Имом: “Унга ҳеч нарса вожиб эмас”, деди».
Абул Ҳорис айтади: «Абу Абдуллоҳдан: “Ақиқа қилишга қодир бўлмаган киши нима қилади?” деб сўралди. У: “Агар қарз олса, Аллоҳ унинг ўрнини тўлдиради, деб умид қиламан. Бу билан суннатни тирилтиради”, деб жавоб берди»[2].
Солиҳ айтади: «Отамдан сўрадим: “Бир одам фарзандли бўлади, аммо ақиқа қилишга имконияти бўлмайди. Сизнингча, у қарз олиб боласи учун ақиқа қилгани яхшими ёки имкон топгунича ақиқани кечиктирганими?”
У деди: “Ақиқа тўғрисида мен эшитган энг қаттиқ гап Ҳасан Самурадан, у Набий саллаллоҳу алайҳи ва салламдан ривоят қилган: «Ҳар бир бола ақиқаси эвазига гаровда бўлади» ҳадисидир. Агар ақиқа учун қарз олса, Аллоҳ тезда унинг ўрнини тўлдиришига умид қиламан. Чунки бу одам Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларидан бирини тирилтирди ва у зот олиб келган шариатга эргашди”»[3].
Кўриб турганингиздек, Имом Аҳмаднинг сўзлари шулардан иборат. Бироқ Имом Аҳмаднинг издошлари ақиқа вожиб деган ҳукмдан учта масалани чиқарганлар:
Биринчиси: Ақиқа қилиш боланинг мол-мулкидан вожибми ёки отанинг?
Иккинчиси: Ўғил бола учун битта қўй сўйиш вожибми ёки иккитами?
Учинчиси: Агар ота фарзанди учун ақиқа қилмаган бўлса, фарзанднинг зиммасидан соқит бўладими ёки вояга етганидан сўнг ўзи учун ақиқа қилиши вожибми?
Биринчи масалага келсак, у тўғрида икки фикр айтилган:
Ақиқа отага вожиб. Бу Имом Аҳмаднинг гапи. Исмоил ибн Саид Шоланжий айтади: «Имом Аҳмаддан сўрадим: отаси унга ақиқа қилмаганини айтса, ўзи учун ақиқа қилиши вожибми? Имом: “Бу отанинг вазифаси”, деди»[4].
Боланинг мол-мулкидан вожиб.