يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَأَنْتُمْ سُكَارَى حَتَّى تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلا جُنُباً إِلاَّ عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّى تَغْتَسِلُوا وَإِنْ كُنتُمْ مَرْضَى أَوْ عَلَى سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنْ الْغَائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوّاً غَفُوراً (43)
Эй Аллоҳ ва Расулига иймон келтирган ва шариатига амал қилган кишилар, сизлар маст бўлсангиз, то нима деётганингизнинг фарқига бормагунингизча намозга яқинлашманг ва намоз ўқиманг. (Бу ҳукм ароқ ҳар қандай ҳолатда ҳам қатъиян ҳаром қилинишидан илгариги ҳукм эди.) Шунингдек, жунуб ҳолингизда то ғусл қилиб покланмагунча намозга ва масжидларга яқинлашманг. Фақат масжид ичидан ўтиб кетаётган, унинг бир эшигидан кириб, бошқа эшигидан чиқиб кетаётган киши бундан мустаснодир. Агар сув ишлатолмайдиган даражада касал бўлсангиз ёки сафарда бўлсангиз, ё сизлардан бирингиз ҳожатхонадан чиққан бўлса, ё аёллар билан қовушган бўлсангиз ва покланиш учун сув топа олмасангиз, у ҳолда тоза тупроқ топиб, уни юзингиз ва қўлларингизга суртинглар. Аллоҳ таоло гуноҳларингизни кечирувчи, камчиликларингизни афв қилувчи зотдир.
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنْ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَيُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ (44)
Эй Пайғамбар, ўзларига берилган Тавротдаги илмдан насибаси бўлган яҳудийлар ҳолини кўрмадингизми? Улар ҳидоятни залолатга алиштирмоқдалар, Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг рост пайғамбарлигини кўрсатувчи ўзларида бор ҳужжат ва далиллардан юз ўгирмоқдалар. Эй мўминлар, улар сизларни ҳам ўзларидек адашган, гумроҳ бўлишингизни истаб, тўғри йўлдан оғиб кетишингизни орзу қиладилар.
وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ وَكَفَى بِاللَّهِ وَلِيّاً وَكَفَى بِاللَّهِ نَصِيراً (45)
45 Эй мўминлар, Аллоҳ у яҳудийларнинг сизларга бўлган адоватини сизлардан кўра яхшироқ билади. Аллоҳ сизларни ҳимоя этувчи етарли дўст, душманларингиз устидан сизларга нусрат берувчи етарли ёрдамчидир.
مِنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيّاً بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْناً فِي الدِّينِ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْراً لَهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلاً (46)
Яҳудийлардан бир гуруҳи борки, Аллоҳга нисбатан бўҳтон қилиб, Унинг каломини ўзгартиришга ва асл маъноларидан бошқа томонга буришга одатланишган. Улар Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва салламга: “Сўзингни эшитдик ва амрингга осий бўлдик, бизни ҳам эшитгин, эшитмай қолгур!”, дейишади. Яна улар: “Бизни англагин ва бизга ҳам англатгин” маъносидаги “роино” (راعنا)деган сўзни айтиб, бундан ўз тилларидаги анқовлик ва овсарлик маъносини қасд қилишади ва бу билан у зотни қарғашни ва Ислом динини камситишни исташади. Агар улар “эшитдик ва осий бўлдик” ўрнига “эшитдик ва итоат қилдик” дейишганида, “эшитмай қолгур” демасдан “бизни эшитгин” дейишганида,”роино” (راعنا) ўрнига айни маънодаги “унзурно” (أنظرنا) сўзини айтишганида Аллоҳ ҳузурида ўзлари учун яхшироқ ва тўғрироқ сўз бўлар эди. Лекин кофирликлари ва Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва салламнинг пайғамбарлигини инкор қилишлари сабабли Аллоҳ таоло уларни лаънатлади ва Ўз раҳматидан қувди. Улар ўзларига фойда бермайдиган даражада кам иймон келтиришади.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقاً لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً (47)
Эй аҳли китоблар, сизлардаги китобларни тасдиқловчи этиб нозил қилган китобимиз Қуръонга иймон келтиринг ва унга амал қилинг. Акс ҳолда, сизларни ёмон қилмишларингиз туфайли жазолаймиз ва юзларингизни текислаб, тескарисига айлантириб қўямиз. Ёхуд шанба куни ов қилишдан қайтарилганда бу ишдан тийилмай, Аллоҳнинг ғазабига дучор бўлган ва раҳматидан маҳрум бўлган яҳудийларни лаънатлаганимиздек лаънатлаб, маймун ва тўнғизларга айлантириб қўямиз. Шубҳасиз, Аллоҳнинг амри ҳар қандай ҳолда ҳам амалга ошади.
إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ افْتَرَى إِثْماً عَظِيماً (48)
Аллоҳ таоло бирон маҳлуқотини Унга шерик қилган ёки катта куфрнинг қай тури билан бўлса-да Унга кофир бўлган кимсани кечирмайди. Истаган бандаларининг ширкдан бошқа ҳар қандай гуноҳини кечиради. Ким Аллоҳга ширк келтирса, жуда катта гуноҳ қилибди.
